«Πόλεμος κατά της Δημοκρατίας»

Η βραβευμένη ταινία του John Pilger, αποδεικνύει με αδιαφιλονίκητα στοιχεία και ντοκουμέντα γιατί είναι η σειρά της Ελλάδας να πάρει την σκυτάλη, και γιατί οι Έλληνες βρίσκονται ένα βήμα πριν την επανάσταση!..

Διαδώστε τη…

Read Full Post »

Η ηγεσία των ΗΠΑ, η πιο διεφθαρμένη του πλανήτη!

Γνωρίζουν ότι όταν ελέγχεις την τροφή, ελέγχεις απόλυτα τους ανθρώπους…

Και ακόμα γνωρίζουν ότι στο κοντινό μέλλον, τα εκατομμύρια των άπορων και άνεργων ανθρώπων στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα θα έχουν ένα μόνο τρόπο να επιβιώσουν, την μικρο-καλλιέργεια της γης για τον εαυτό τους και την οικογένεια τους. Η πιο διεφθαρμένη ηγεσία του πλανήτη λοιπόν παίρνει από τώρα τα μέτρα της για να μην καταρρεύσουν τα πολυεθνικά μονοπώλια τύπου Monsanto, μεθοδεύοντας την εξαθλίωση των φτωχών του κόσμου. Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου και φανταστείτε ποια χώρα και ποιος πρωθυπουργός-σταθμάρχης θα ήταν ο πρώτος να την υιοθετήσει στην Ευρώπη!…

Στις ΗΠΑ λοιπόν, προσπαθούν να περάσουν νόμο που θα απαγορεύει την ιδιωτική καλλιέργεια απο μεμονωμένα άτομα. Η νομοθεσία αυτή στοχεύει ξεκάθαρα στην ιδιωτική καλλιέργεια και ζωοτροφία, που αποσκοπεί στο να έχει ο άνθρωπος τα προς το ζείν σε περιόδους οικονομικής ένδειας και έλλεψης αγαθών.
Σε όποιον έχει κήπο στην αυλή του σπιτιού του ή κάποιο μέρος όπου εκτρέφει για ιδιωτική χρήση ζώα, θα του επιβάλλεται πρόστιμο.

Θεσπίζει συγκεκριμένους τρόπους παραγωγής τροφίμων. Όποιος δεν καλλιεργεί με τις «νόμιμες» μεθόδους θα διώκεται.
Αυτό το νομοσχέδιο έχει τεθεί στο συμβούλιο των επιτρόπων και θα δούμε στο άμεσο μέλλον αν ψηφιστεί. Η αλήθεια είναι οτι ελάχιστοι απο τους Αντιπροσώπους το έχουν διαβάσει.
Αυτό είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει πολύ συχνά στις ΗΠΑ. Η άγνοια των διοικούντων σε τέτοια θέματα τους οδηγεί στο να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους σύμφωνα με τις προτροπές των «ειδικών» πάνω σε αυτά.
Αν μια τέτοια νομοθεσία περάσει, θα είναι καταστροφική για τον απλό κόσμο γιατι έτσι οι άνθρωποι θα είναι ανήμποροι να προστατευτούν σε μια περίοδο κρίσεως.
Η νομοθεσία αυτή όμως είναι «ευλογία» για τα μεγάλα εργοστάσια καλλιέργειας όπως η Mosanto, η ADM και η Sodexo Tyson.

Θα επηρεάσει όποιονδήποτε παράγει τρόφιμα, ακόμα και εάν δεν τα πωλούν αλλά μόνο τα καταναλώνουν. Θα θέσει κυριολεκτικά όλους τους ανεξάρτητους αγρότες και τους παραγωγούς τροφίμων εκτός της αγοράς, λόγω των τεράστιων χρηματικών ποσών που χρειάζονται για να συμμορφώνονται προς τις γεωργικές μεθόδους παραγωγής των εργοστασίων.

Εάν οι άνθρωποι επιλέξουν να καλλιεργήσουν χωρίς χρήση των βιομηχανικών πρότυπων, όπως τα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα θα υπόκεινται σε ποικιλία παρενοχλήσεων από αυτό το εντελώς νέο οργανισμό που ποτέ δεν προυπήρξε. Σωστά, μια ολόκληρη νέα κυβέρνητική οργανωση συστήνεται απλά και μόνο για την αστυνόμευση των τροφίμων, φυσικά για την της προστασία μας.

Σημεία κινδύνου:

-Νομικά δεσμεύει τα κρατικά υπουργεία γεωργίας και καλλιέργειας προς την εφαρμογή των ομοσπονδιακών κατευθυντήριων γραμμών που αποτελεσματικά θα στερήσει από την κρατική εξουσία να κάνει τίποτα άλλο από το να ασκεί αστυνόμευση στα τρόφιμα για χάρη της ομοσπονδιακής διεύθυνσης.

-Στην ουσία ποινικοποιεί τη βιολογική γεωργία, αλλά δεν χρησιμοποιεί τον όρο βιολογική.

-Επηρεάζει οποιονδήποτε καλλιεργεί τρόφιμα, ακόμα και αν δεν τα πωλεί αλλά τα καταναλώνει.

-Επηρεάζει οποιονδήποτε που παράγει κρέατα κάθε είδους, συμπεριλαμβανομένων των άγριων θηραμάτων.

-Η νομοθεσία αυτή έχει τόσο ευρύ πεδίο ισχύος που κάθε μορφή καλλιέργειας ή παραγωγής τροφίμων μπορεί να καθίσταται παράνομη. Δεν υπάρχουν περισσότερες λεπτομέρειες που είναι περίεργο αναλογιζόμενοι το μέγεθος της νομοθεσίας.

-Στο τμήμα 103 είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου για την διοικητική πτυχή της νομοθεσίας. Θα επιτρέψει το διορισμό μονίμων υπαλλήλων μέσα από εργοστάσια γεωργίας και καλλιέργειας και τα καρτέλ και ο χαρακτηρισμός τους ως εμπειρογνώμονες που θα τους επιτρέπει να καθορίζουν και να ερμηνεύσουν τη νομοθεσία.

Τίνος το μέρος νομίζετε ότι πρόκειται να πάρουν;

-Στο τμήμα 206 ορίζει τι θα πρέπει να θεωρείται ως εγκατάσταση παραγωγής τροφίμων και ποια θα είναι τα μέτρα που θα πρέπει να επιβληθούν στις εγκαταστάσεις παραγωγής τροφίμων.
Η διατύπωση της νομοθεσίας έχει τόσο ευρεία ισχύ ώστε ακόμα και για τον κήπο στην πίσω αυλή θα μπορούσε να επιβληθεί πρόστιμο και περισσότερα.

-Στο τμήμα απαιτείται το Υπουργείο Γεωργίας και Καλλιέργειας να ενεργεί ως αστυνομία τροφίμων και να επιβάλει τις απαιτήσεις παραγωγής τροφίμων. Αυτό στερεί τη δύναμη του κράτους και αποτελεί παραβίαση της 10ης τροποπολογίας του Συντάγματος(των ΗΠΑ αλλά και των περισσοτέρων).

Μήπως ο Στάλιν δεν πολιτογράφησε γεωργικές μεθόδους παραγωγής που επέτρεπαν στη διοίκησή του να αποκτήσει τον έλεγχο της προμήθειας τροφίμων;
Μήπως ο Στάλιν δεν χρησιμοποίησε τα τρόφιμα για τον έλεγχο του λαού;

Με αυτή τη νομοθεσία προχωρούν στην φίμωση των υπουργών σχετικά με το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να πούν στον λαό, συνταγματολογεί κανόνες που θα αναγκάζουν τους ανθρώπους να βασίζονται αποκλειστικά στην κυβέρνηση,ενώ αυτοί θα ασκούν τον έλεγχο των χρημάτων και των τροφίμων. Και πως ονομάζεται αυτό; Δικτατορία και απόλυτος έλεγχος.

Ένα πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως ελάχιστοι,αν υπάρχουν κάποιοι,έχουν διαβάσει την νομοθεσία και όταν το θέμα έρθει προς ψήφιση είναι,περισσότερο απο πιθανό οτι θα λάβουν υπόψην τους τη γνώμη κάποιου άλλου για το πως θα ψηφίσουν.Το άλλο για το οποίο είμαι πολύ σίγουρος είναι οτι,αυτή η νομοθεσία έχει συνταχθεί απο λομπίστες και ειδικούς της βιομηχανίας.

Δείτε εδώ για περισσότερα σχετικά με το νόμο…

Πηγές:

• ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
• AXINOSP

Read Full Post »

Ο δημόσιος λόγος μιας μεγάλης γυναικείας προσωπικότητας των ημερών.

Εννοείται δεν αναφέρομαι στην Ντόρα Μητσοτάκη αλλά σε μια μεγαλύτερη προσωπικότητα που φιλοξενείται στο editorial του Athens Voice αυτής της εβδομάδας, της Κωσταντίνας Κούνεβα.

Το σύντομο και κρυστάλλινο κείμενο της είναι μνημείο πολιτικού και ανθρωπιστικού λόγου. Προερχόμενο από τα χείλη μιας μετανάστριας από αυτές που αντιμετωπίζονται από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας ως σκουπίδια. Από αυτούς που αποτελούν το αντικείμενο εκμετάλλευσης του διεφθαρμένου και αδίστακτου ιδιωτικού κεφαλαίου, από αυτούς που δέρνονται και φυλακίζονται από την ΕΛΑΣ ή που μαχαιρώνονται από τους χρυσαυγίτες του ΛΑΟΣ. Ένας άνθρωπος που προέρχεται από χώρα πολύ μικρότερης «ανάπτυξης» και «πλούτου» από την δική μας, μια χώρα που δεν έχει στα κύτταρα της την χρυσή ιστορία του ελληνικού πολιτισμού…

Μήνες είχε να με αγγίξει μέχρι τα κύτταρα ένας τέτοιος δημόσιος λόγος. Συμπυκνωμένο μάθημα ζωής, μάθημα ανθρωπιάς, σιγουριάς και αυτοπεποίθησης, ενότητας, συμφιλίωσης και αδελφότητας των ανθρώπων. Ένα μάθημα για την πολιτική σκέψη και το κοινωνικό κεφάλαιο που απουσιάζει τόσο πολύ από αυτή τη χώρα.

Το συνιστώ στους μαθητευόμενους ηγέτες των δυο μεγάλων κομμάτων αλλά και σε όλο τον πολιτικό κόσμο που ποτέ δεν θα μπορέσει να εκφράσει τους πολίτες με τέτοιο βαθμό αυθεντικότητας και αλήθειας.

Για τους συνειδητοποιημένους ενεργούς πολίτες είναι ούτως ή άλλως ένα ακόμα λιθαράκι στην δημιουργία του συλλογικού εγκεφάλου, που αποτελεί μοναδική ελπίδα εξόδου από την τερατώδη εγχώρια και παγκόσμια κρίση που βιώνουμε ως ανθρώπινο είδος.

Ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ, οφείλονται και στον Φώτη Γεωργελέ, τον εκδότη του Athens Voice. Ο Φ. Γεωργελές έχει δυνατή πέννα, το δε βήμα του Athens Voice έχει σημαντική επιρροή που χρησιμοποιείται κάθε χρόνο όσες και οι βδομάδες του. Είναι απόδειξη ενός άλλου τρόπου σκέψης να κατεβαίνεις από αυτό το βήμα (για κάποιους άλλους και θρόνο) και να το προσφέρεις σε μια μετανάστρια από το έσχατο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας. Η απουσία του εκδότη από το βήμα του, μίλησε δυνατότερα…

Παρεμπιπτόντος, είναι πιστεύω ξεκάθαρο ότι η ελληνική κοινωνία – και κάθε κοινωνία – έχει κρυμμένα σε απίστευτα σημεία στα κοινωνικά του στρώματα τα πραγματικά διαμάντια του ανθρώπινου είδους. Θα προτιμούσα ανθρώπους σαν την Κ. Κούνεβα, σε μια κυβέρνηση που θα αποτελείτο από μέλη της κοινωνίας των πολιτών αντί για τον Γιωργάκη, τον Κωστάκη ή την Μητσοτάκη. Θα προτιμούσα ανθρώπους στους οποίους η εκάστοτε κυβέρνηση δεν θα παραχωρούσε την καρέκλα ή το βήμα της ούτε για μια μέρα… όπως την παραχώρησε ο εκδότης, παράγοντας αληθινό «πλούτο» για το μυαλό και την ψυχή χιλιάδων πολιτών-αναγνωστών.

ΣΣ. Έχω συχνά προτρέψει τους ενεργούς πολίτες online και offline κοινοτήτων να απορρίψουν τα παραδοσιακά ΜΜΕ και να ενημερώνονται-αλληλεπιδρούν αποκλειστικά στον απέραντο και ελεύθερο χώρο του διαδικτύου. Υπάρχουν ορισμένες ελάχιστες εξαιρέσεις που ο καθένας εντοπίζει σχετικά εύκολα. Τα εβδομαδιαία Lifo και Athens Voice ανήκουν στις φωτεινές αυτές εξαιρέσεις…

Σχολιάστε ελεύθερα…

Read Full Post »

Αυθάδη ερωτήματα εν μέσω θερινής ραστώνης…

…και ενόψει ενός «καυτού» χειμώνα που έρχεται.

Στις λίγες μέρες των διακοπών (λόγω κρίσης), το μυαλό έχει την πολυτέλεια να σκεφθεί κάποια πράγματα καθαρότερα. Αυτό είναι περίπου αδύνατο στην καθημερινότητα του εργάσιμου έτους, στο οποίο ο άνθρωπος τρέχει σαν πανικοβλημένος ποντικός, να τραφεί και να επιβιώσει…

Εδώ στα μέρη του Ταϋγέτου που κάνω τις διακοπές μου, οι άνθρωποι 40 μόλις χρόνια πριν ζούσαν με απόλυτα φυσικό τρόπο (ένα μικρό δείγμα από το μεγαλείο της Φύσης απολαμβάνω αυτές τις μέρες). Ζούσαν σε τοπικές κοινότητες περιορισμένων οικονομικών πόρων, αλλά πλήρως αυτάρκεις και βιώσιμες (sustainable). Είχαν μια αξιοσημείωτη ανεξαρτησία από το κράτος, καθώς εξασφάλιζαν τα βασικά για την επιβίωση τους από τον κήπο τους (αγνά λαχανικά – φρούτα), φρέσκα αβγά και γάλα από τα ζώα τους, κρασί και λάδι από τα λίγα δέντρα τους, αντάλλαζαν με bartering μερικές μικροπαραγωγές που έφτιαχναν στο κελάρι τους με κρέας ή άλλα προϊόντα από τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας και έκαναν ότι εργασία μπορούσε να κάνει ο καθένας. Ελάχιστα έξοδα για ρούχα, καθόλου έξοδα για ΔΕΚΟ και εντυπωσιακή μακροζωία, (αν και χωρίς το ΕΣΥ), μόνο από την καλή διατροφή, τα εκατοντάδες βότανα της ελληνικής φύσης και τον καθαρό αέρα (πολλοί από τους τότε ενήλικες της περιοχής πλησίασαν ή και ξεπέρασαν τα 100!). Όσοι από αυτούς είχαν την έφεση, καλλιέργησαν το πνεύμα τους μελετώντας ελεύθερα και συζητώντας με άλλους που είχαν κοινά ενδιαφέροντα, εκτός πανεπιστημίων.

Αυτό το μοντέλο του τόσο πρόσφατου παρελθόντος (του οποίου κάποια απομεινάρια ζω σαν συνειδητοποιημένος επισκέπτης), αντιπαραβάλλω με το “δικό μας μοντέλο”, του σύγχρονου πολίτη, της υπερεργασίας (υπερδουλείας), της τραπεζικής υπερχρέωσης, της υπερκατανάλωσης, της υπερβολικής πίεσης, καταπίεσης και περιορισμών, αλλά και του υποβαθμισμένου περιβάλλοντος, του μολυσμένου αέρα, νερού, εδάφους και υπεδάφους, των μολυσμένων τροφίμων και των κάθε είδους τοξικών ουσιών που εισρέουν και ενσωματώνονται στα κύτταρα μας σε όλη την διάρκεια της ζωής στον “πολιτισμένο” κόσμο.

Είναι προφανές ότι όλοι έχουμε συμμετάσχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο χτίσιμο ενός “κατασκευάσματος” που αποτελεί ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ! Ένα λάθος το οποίο ως έχει ΔΕΝ διορθώνεται και απειλεί όχι μόνο την επιβίωση των επόμενων γενεών του ανθρώπινου είδους, αλλά και την ίδια την δική μας επιβίωση εδώ και τώρα!…

Με αφετηρία λοιπόν αυτή την αντίθεση «τρόπων ζωής» που φαντάζομαι λίγοι άνθρωποι είχαν ή έχουν την ευκαιρία να βιώσουν με πλήρη συνειδητοποίηση, προκύπτει μια σειρά ερωτημάτων για αξιολόγηση με καθαρό μυαλό και με την άνεση χρόνου των διακοπών…

Σχέση με το κράτος:

• Ποια από τα δυο μοντέλα προσφέρει καλύτερη “βάση” στον άνθρωπο, για να μπορεί αυτός να χτίσει μια δική του ζωή με νόημα;
• Κάνει καλό ή κακό στον άνθρωπο η σχέση με το κράτος; (δηλαδή τους κυβερνώντες-εξουσιαστές).
• Πως θα ήταν η ζωή μέσα από την μέγιστη προσωπική ελευθερία-ανεξαρτησία από το κράτος;
• Για τον σκοπό αυτό, θα άξιζε να ανταλλαχθεί η (δήθεν) “ασφάλεια” που προσφέρει το κράτος, με την ελευθερία και την πραγματική ασφάλεια που προσφέρει η ζωή σε κοινότητες μη-αποξενωμένων ανθρώπων;

Ανθρώπινη εργασία:

• Χρειάζεται πραγματικά ο άνθρωπος να “δουλεύει” (ως δούλος), για να απολαμβάνει αυτά που έχουν πραγματική (και όχι τεχνητή) αξία;
• Υπάρχει άραγε τρόπος που θα μπορούσε ο άνθρωπος να απελευθερωθεί από την δουλειά (δουλεία), για να μπορέσει να αφοσιωθεί σε αυτά που αποζητά η ψυχή του; (να μάθει, να γνωρίσει, να ζήσει, να προσφέρει… στον εαυτό του και στον κόσμο!)
• Οι στατιστικές λένε ότι η τεχνολογία στον “πολιτισμένο” κόσμο έχει αντικαταστήσει την ανθρώπινη εργασία, περιορίζοντας την στο 3% στη γεωργία, στο 18% στη βιομηχανία και στριμώχνοντας το υπόλοιπο σε ένα χάος από άχρηστες υπηρεσίες… μήπως τελικά η ανθρώπινη δουλειά, θα μπορούσε να αντικατασταθεί στο μεγαλύτερο βαθμό από τις μηχανές και το λογισμικό;
• Πόσα από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που “υποχρεώνεται” ο άνθρωπος να καταναλώνει (από την πλύση εγκεφάλου της διαφήμισης), είναι στην πραγματικότητα άχρηστα;
• Πόση από αυτή την “άχρηστη” παγκόσμια παραγωγή θα μπορούσε να εξοικονομηθεί (σε όρους χρόνου εργασίας και φυσικών πόρων), αν οι άνθρωποι έπαυαν να την καταναλώνουν;
• Με βάση τον (γνωστό σε κάποιους) ύπουλο σχεδιασμό των προϊόντων για να “αχρηστεύονται προγραμματισμένα” (planned obsollesence), που υποχρεώνει τον άνθρωπο να επαναγοράζει συνεχώς νέο κινητό, κάθε είδους συσκευές, υπολογιστές, tv, αυτοκίνητα, κλπ., πόσο (%) θα μειωνόταν η παγκόσμια παραγωγή αν τα προϊόντα παράγονταν για να κρατούν δεκαετίες;..
• Μήπως θα μπορούσε ό άνθρωπος να απολαμβάνει αυτά που πραγματικά χρειάζεται με το 10% της σημερινής παγκόσμιας παραγωγής, εξοικονομώντας το μεγαλύτερο χρόνο της παγκόσμιας εργασίας, πολύτιμους φυσικούς πόρους και μειώνοντας θεαματικά την μόλυνση του περιβάλλοντος;

Γνώση, επιστήμη, τεχνολογία:

• Μπορεί πραγματικά η ανθρώπινη γνώση – η οποία προέρχεται από ανθρώπους – να περιορίζεται στα συρτάρια των πολυεθνικών και να χρησιμοποιείται για την καταδυνάστευση της ανθρωπότητας;.. ή το φυσικό μοντέλο ανάπτυξης και εξέλιξης επιτάσσει η ανθρώπινη γνώση, η επιστήμη και η τεχνολογία να ανήκουν εξίσου ως κοινοκτημοσύνη και να αξιοποιούνται από όλους τους ανθρώπους;
• Δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σε τοπικά αλλά και παγκόσμια μοντέλα αυτοδιαχείρισης κοινοτήτων και κοινωνιών το μοντέλο της wikipedia; (όλοι συμμετέχουν ελεύθερα στην παραγωγή, στο μέτρο που θέλει και μπορεί ο καθένας και όλοι έχουν δικαίωμα απεριόριστης χρήσης – όχι ιδιοκτησίας – στο τελικό προϊόν).
• Δεν μπορούν οι ανθρώπινες κοινότητες-κοινωνίες να διακηρύξουν την ανεξαρτησία τους από τους τεχνητούς περιορισμούς της ανθρώπινης πνευματικής ιδιοκτησίας;
• Δεν θα μπορούσαν οι άνθρωποι να συνεισφέρουν τα απέραντα ταλέντα, τις γνώσεις και τις ικανότητες τους σε projects (που οι ίδιοι αποζητούν) για την πρόοδο της ανθρωπότητας, αντί να απασχολούνται ως “δούλοι” στα καλύτερα και πιο παραγωγικά τους χρόνια (μέχρι τα 65 η 70), σε δουλειές που μισούν και τους καταστρέφουν το δυναμικό και την υγεία τους;

Το Χρήμα

• Άραγε από που προκύπτει και πως παράγεται (κόβεται) το χρήμα;
• Είναι αλήθεια ότι το χρήμα κόβεται αυθαίρετα και παράνομα (όπως το κόβουν οι παραχαράκτες), από ιδιωτικές εταιρίες που ΔΕΝ ελέγχονται και ΔΕΝ έχουν καμία σχέση με το κράτος, και ονομάζονται Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (FED) στις ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην Ε.Ε. και τοπικές κεντρικές τράπεζες στις υπόλοιπες χώρες;
• Είναι αλήθεια ότι οι παγκόσμιος δανεισμός από τις τράπεζες, που χρεώνει (υποδουλώνει) τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά και τους ανθρώπους είναι παράνομος, καθώς σε αυτές της δικαιοπραξίες το ένα από τα δυο μέρη (η κεντρική ή η εμπορική τράπεζα) συνεισφέρει κάτι που… δεν έχει;!!!
• Είναι αλήθεια ότι η χρέωση τόκων πάνω στο ποσό των δανείων εκτός από παράνομη είναι και παράλογη; Αν όλο το χρήμα που υπάρχει στον πλανήτη χρωστάται στις κεντρικές τράπεζες ΜΕ ΤΟΚΟ, από που θα προέλθει αυτός ο τόκος προς επιστροφή, αφού δεν υπάρχουν άλλα χρήματα;!!!
• Είναι αλήθεια ότι οι τράπεζες χρησιμοποιούν τα δικά μας χρήματα δανείζοντας τα Χ10 φορές με συνολικό κέρδος 900% από τόκους; (δηλ. δανείζουν χρήματα που δεν έχουν!!!)
• Ποια είναι η πραγματική σχέση δύναμης των τραπεζών με την εκάστοτε κυβέρνηση;
• Γιατί οι τράπεζες απαξιούν να τηρήσουν τον νόμο παραβιάζοντας συνεχώς τις αποφάσεις των δικαστηρίων; Μήπως οι τράπεζες είναι πάνω από την κυβέρνηση;
• Είναι αλήθεια ότι η δύναμη του χρήματος των τραπεζών να εξαγοράζει και να τοποθετεί ανθρώπους τους στην κάθε κυβέρνηση (ή και να σχηματίζει κυβερνήσεις, πχ. ΗΠΑ), μπορεί να πάψει να ισχύει εν μία νυκτί, αν το 10% των ανθρώπων αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες;
• Αν οι άνθρωποι επέλεγαν να συνεχίσουν να προσφέρουν το ανώτατο εξουσιαστικό προνόμιο κοπής χρήματος στις (ιδιωτικές) τράπεζες και αν οι τελευταίες έχουν (όπως το απέδειξαν πρόσφατα) την δυνατότητα να κόψουν και να προσφέρουν τρισεκατομμύρια στους φίλους τους, γιατί δεν κόβουν μερικά ακόμα τρισεκατομμύρια για όλο τον κόσμο;
• Και γιατί δεν προσφέρουν αυτό το χρήμα άτοκα (καθώς οι ίδιες δεν διαθέτουν ούτε $ από το χρήμα που δανείζουν, πόσο μάλλον και την αξίωση να εισπράξουν πολλαπλάσιας αξίας τοκοχρεολύσια;
• Αν οι κυβερνήσεις που εκλέγονται από τους πολίτες και οι τράπεζες που διαχειρίζονται το χρήμα αρνούνται να πράξουν κάτι τόσο απλό, δηλαδή να “κόψουν” μερικά ακόμα τρισεκατομμύρια για τον κόσμο, τερματίζοντας την παγκόσμια κρίση εν μια νυκτί και εξασφαλίζοντας την παγκόσμια ευημερία, τι άλλο μπορεί να είναι το αίτιο από την άσκηση μιας άρρωστης εξουσιαστικότητας της παγκόσμιας ελίτ πάνω στην αενάως υποδουλωμένη ανθρωπότητα;..

Μετά το Χρήμα:

• Ποιος είναι αυτή τη στιγμή ο ισχυρότερος θεσμός στον πλανήτη, η θρησκεία, το κράτος, η οικογένεια… ή το Χρήμα;..
• Ποια είναι η βασική επιρροή του χρήματος πάνω στην ψυχή του ανθρώπου; μήπως είναι ένας απέραντος “φόβος”… του φτωχού και του εργαζόμενου να μην το χάσει και πάψει να επιβιώνει, και του πλούσιου να μην το χάσει και ξεπέσει από το σημείο που βρίσκεται;..
• Ποια είναι η ρίζα της εγχώριας αλλά και παγκόσμιας διαπλοκής και διαφθοράς, στα δίχτυα των οποίων έχουν μπλεχτεί όλοι οι άνθρωποι, είτε ενεργητικά, είτε παθητικά, είτε ως θύτες, είτε ως θύματα;..
• Γιατί όλοι οι άνθρωποι χρειάζεται να σκοτώνουν, να κλέβουν, να εξαπατούν ή απλά να λένε ψέματα;… Υπάρχει άλλος λόγος από το χρήμα;
• Το εφεύρημα του χρήματος (ως μέσου διευκόλυνσης των συναλλαγών) αξιοποιήθηκε σε μια φάση της ανθρώπινης ιστορίας. Μήπως αυτή η φάση έχει πλέον παρέλθει;
• Μήπως η σύγχρονη κοινωνία δεν έχει πραγματική ανάγκη από το χρήμα, αλλά από την αξιοποίηση των αποθεμάτων του “παγκόσμιου εγκεφάλου” (cognitive surplus), δηλαδή της σωρευτικής διανοητικής ικανότητας της ανθρωπότητας;

Φυσικοί πόροι:

• Σε ποιον ανήκουν οι φυσικοί πόροι του πλανήτη; Στο κάθε κράτος που “έτυχε” να ιδρυθεί, ή να εγκατασταθεί, η να κυριαρχήσει με την βία σε συγκεκριμένο γεωγραφικό σημείο; ή σε όλη την ανθρωπότητα;
• Υπάρχει πραγματική ανάγκη για συνεχείς πολέμους και διαιρέσεις, προκειμένου τα ισχυρά κράτη να καταλαμβάνουν το φυσικούς πόρους των ασθενέστερων; δεν υπάρχει τρόπος οι λαοί να υποχρεώσουν τις κυβερνήσεις τους να διαχειριστούν δίκαια και με σύνεση τους φυσικούς πόρους ως κοινοκτημοσύνη όλων των ανθρώπων;
• Υπάρχει πραγματική ανάγκη για το (αιματοβαμμένο) πετρέλαιο και τα υπόλοιπα πεπερασμένα ορυκτά καύσιμα, ή οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να καλύψουν σε παγκόσμια κλίμακα τις ανάγκες ενέργειας;
• Υπάρχει διαθέσιμη τεχνολογία; σε πόσα χρόνια μπορεί να εφαρμοστεί σε παγκόσμια κλίμακα; μιλάμε για 30-50 χρόνια; ή για 5-10 χρόνια;… (η διαφορά για την ανθρωπότητα είναι τεράστια καθώς στην πρώτη περίπτωση οι περισσότεροι από εμάς θα έχουμε πεθάνει, ενώ στην δεύτερη θα ζούμε!..)

Αδρανοποίηση Ατόμου και Ανθρωπότητας:

• Ποιος ο πραγματικός ρόλος της τηλεόρασης στην αδρανοποίηση του ανθρώπου;
• Γιατί ο άνθρωπος “ξεπατώνεται” υποχρεωτικά στη δουλειά 10-12 ή και 16 ώρες την ημέρα για να επιβιώσει; τι ενέργεια του απομένει να αναπτυχθεί ως άτομο και κατ’ επέκταση ως κοινωνία, σε σχέση με την ανάπτυξη των εξουσιαστών του;
• Μήπως το παγκόσμιο εφεύρημα της “τρομοκρατίας” χρησιμοποιείται για να αδρανοποιηθούν οι πολίτες και να παραμείνουν εν ύπνω.
• Μήπως χρησιμοποιείται για να περνούν εύκολα νέοι νόμοι, αστυνόμευσης, παράνομων παρακολουθήσεων, καταπίεσης και ελέγχου των πολιτών, εξασφαλίζοντας ότι οι πολίτες ως χωριστά, τακτοποιημένα και ελεγχόμενα “κοπάδια” θα παραμένουν ακίνδυνα για τους τσοπάνους-εξουσιαστές;
• Γιατί σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο (ΗΠΑ, Ευρώπη και αλλού) οι κυβερνήσεις ψηφίζουν συνεχώς αυστηρότερους νόμους περιορισμού της ελεύθερης επικοινωνίας, της ανταλλαγής περιεχομένου και της συνεργασίας των πολιτών μέσω διαδικτύου; γιατί απειλούν με φυλακίσεις τους πολίτες για τόσο θεμελιώδη, καθημερινά και συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα;

«Πατριωτισμός»:

• Εκτός από το πραγματικό περιεχόμενο της “τρομοκρατίας” ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο του “πατριωτισμού”, να στείλουμε τα παιδιά μας να πολεμήσουν ενάντια στο διπλανό χωριό, για να τους πάρουμε την γεώτρηση να ποτίζουμε τα δικά μας χωράφια;
• Η να πολεμήσουμε η Αθήνα την Θεσσαλονίκη που έχει συμμαχήσει με την υπόλοιπη μακεδονία;
• Η να στείλουμε τα Ελληνόπουλα να κάνουν την θητεία τους μέσα στον καρκίνο των πυρομαχικών του ΙΡΑΚ και του Αφγανιστάν, φυλάσσοντας τα πετρέλαια και τους ξένους πόρους που άρπαξαν τα γεράκια του ΝΑΤΟ;
• Είναι πατριωτισμός να ενστερνιζόμαστε επί χρόνια το μίσος ενάντια στους Τούρκους γείτονες μας (και πρόσφατα ενάντια σε κάθε προσφυγική εθνότητα), προκειμένου να προσφέρουμε την ευκαιρία σε κάθε Ντόρα Μητσοτάκη και κάθε Γιώργο Παπανδρέου να παραγγέλνουν στρατιωτικούς εξοπλισμούς δεκάδων δισεκατομμυρίων το χρόνο (με το αζημίωτο) από τους ξένους πάτρωνες;
• Δεν είναι η εχθρότητα απέναντι σε ένα ξένο κράτος, εχθρότητα στον διπλανό μας συνάνθρωπο; ποια η διαφορά, μεγεθών;…
• Χρειάζονται πραγματικά στρατοί τον 21ο αιώνα που η ανθρωπότητα συνειδητοποιεί τον εαυτό της, ως μια ενιαία οντότητα, με σπίτι της τον πλανήτη, στην τελευταία της ευκαιρία επιβίωσης;…
• Είναι πραγματική η υποχρέωση της θητείας στο στρατό ή στην πραγματικότητα αποτελεί παράβαση της συνταγματικής ελευθερίας αυτοδιάθεσης του ατόμου;
• Μήπως είναι ευκολότερη και απλούστερη, από όσο νομίζουν οι πολίτες, η διαδικασία αποχής από αυτή την παράνομη υποχρέωση;

Μετά τον Καπιταλισμό τι;

• Αν πράγματι η παγκόσμια παραγωγή πρέπει (και μπορεί) να μειωθεί κατά 90%, ή αν εναλλακτικά η παραγωγή αναδιαρθρωθεί και εξορθολογιστεί στο τρέχον ύψος (100%) για να επιβιώσουν και τα υπόλοιπα 5 δισεκατομμύρια φτωχών του πλανήτη…
• Αν παράλληλα οι λαοί επιβάλλουν μια παγκόσμια βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων με την αξιοποίηση (εδώ και τώρα) των ΑΠΕ για την κάλυψη της απαιτούμενης παγκόσμιας ενέργειας…
• …τι από τα δυο που απομένουν έχει μεγαλύτερη σημασία για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και κατ’ επέκταση για τους πολίτες του “πολιτισμένου” κόσμου; Η διατήρηση της ατομικής ιδιοκτησίας;…
• …ή εναλλακτικά η απεριόριστη πρόσβαση σε κάθε αγαθό και υπηρεσία, χωρίς καμία απολύτως διάκριση και αποκλεισμό;
• Να το φανταστούμε λίγο;..
• Αν ο άνθρωπος οργανώσει την κοινωνία του για να έχει πρόσβαση σε στέγη, τροφή, καθαρό περιβάλλον, διαβίωση χωρίς πολέμους και άλλους κινδύνους…
• Αν δεν υπάρχει υλικό ή άυλο προϊόν που μπορεί να κλαπεί και όλα είναι ελεύθερα προσβάσιμα από όλους, η γνώση, οι επιστήμες και κάθε είδους υλικά αγαθά και ατομικές και κοινωνικές ενασχολήσεις…
• Αν ο άνθρωπος μπορεί να ταξιδεύει δωρεάν σε όλο τον κόσμο και να διαμένει οπουδήποτε, για όσο θέλει, με εξασφαλισμένη την διαβίωση του…
• Αν πάνω από όλα ο άνθρωπος καταργήσει το χρήμα και απελευθερωθεί από την δουλειά (δουλεία), έτσι ώστε να μπορεί να προσφέρει αφιλοκερδώς στην κοινωνία και στην ανθρωπότητα το καλύτερο κομμάτι της διάνοιας του…
• Τι είναι προτιμότερο για αυτόν; ένα τέτοιο μοντέλο ζωής;..
• Ή η σημερινή του ζωή στην οποία αναγκάζεται να λέει ψέματα, να κλέβει, να εξαπατά, ή και να “δουλεύει” τίμια για 40 χρόνια για να αποκτήσει ίσως το ατομικό του σπιτάκι, έχοντας αποστερηθεί τις χαρές ολόκληρης ζωής!…

Πολλά τα ερωτήματα και η παρούσα συγκυρία πιέζει για απαντήσεις… αν και στο βάθος όλοι τις γνωρίζουμε βιωματικά!

Αυτή την στιγμή οι μαζορέτες (cheerleaders) των παγκόσμιων ΜΜΕ, σε πλήρη συντονισμό διαλαλούν στους πολίτες το τέλος της κρίσης… Είναι από τα μεγαλύτερα και χονδροειδέστερα ψέματα των τελευταίων ετών! Ο πολίτης σε κάθε άκρο της γης πρέπει να είναι περίπου τυφλός για να μην διακρίνει την καταστροφή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη γύρω του. Σύντομα οι περισσότεροι από τους ανθρώπους των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης από την καλπάζουσα ανεργία ή την ραγδαία μείωση εισοδήματος. Είναι θέμα μηνών. Μετά τι γίνεται; Αν οι πολίτες δεν σκεφθούν ψύχραιμα, αντικειμενικά και αποφασιστικά, θα κάνουν για πολλοστή φορά το ίδιο ολέθριο λάθος παραδίδοντας παθητικά στις εκλογές την εξουσία στον επόμενο (εναλλασσόμενο) “απατεώνα” της μεταπολίτευσης, για την διαχείριση ενός χρεοκοπημένου κράτους. Ενός κράτους έρμαιου στα χέρια των ισχυρότερων (αν και επίσης υπό κατάρρευση) κρατών της Αμερικής και της Ευρώπης, κατά τις επιταγές του “ανήκωμεν εις την Δύσιν”.

Αντίθετα, όσοι πιστεύουν ότι ένας νέος καλύτερος κόσμος μπορεί να δημιουργηθεί από τις στάχτες του παλιού. Όσοι πιστεύουν ότι για αυτόν τον κόσμο δεν απαιτείται ούτε ο θεσμός του χρήματος, ούτε τράπεζες, ούτε πολυεθνικές, ούτε στρατοί, ούτε κυβερνήσεις. Όσοι πιστεύουν ότι το μόνο που απαιτείται είναι ισότιμες κοινότητες ανθρώπων με όραμα, με αυτοπεποίθηση, με γνώσεις, με ικανότητες, και τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται σε αφθονία ΜΕΣΑ στην κοινωνία, ακόμα και σε δουλειά ταξιτζή ή σερβιτόρου, γραμματέως ή πωλήτριας… τότε θα ενωθούν νομοτελειακά στην μεγάλη παγκόσμια κοινότητα που σχηματίζεται σιωπηλά και σύντομα θα αναδυθεί στην κορυφή των εξελίξεων. Αυτή η Κοινότητα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία δεν είναι άοπλη. Διαθέτει τα νέα, πανίσχυρα και ειρηνικά όπλα του διαδικτύου!

Έρχονται μεγάλες αλλαγές και όλοι μπορούν να συμμετέχουν ενεργά, δυναμικά, με πίστη, σιγουριά και χωρίς τον “φόβο” των εξουσιαστών (με πήλινα πόδια). Έχει έρθει επιτέλους η ώρα, να κάνουν οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ το συλλογικό όνειρο για μια καλύτερη ζωή πραγματικότητα…

Καλό υπόλοιπο διακοπών με ανοικτό μυαλό και… διαδίκτυο! (και αποχή από τηλεοράσεις και εφημερίδες)

Σχολιάστε ελεύθερα!…

.

.

Read Full Post »

Το τέλος της ανεργίας, ή το τέλος της εργασίας;..

Με αφορμή το παρακάτω σχόλιο του αγαπητού μου Πάσχου Μανδραβέλη στο Facebook, με τίτλο «το τέλος της ανεργίας…«, σκέφτηκα να ανακινήσω ευρύτερα το θέμα μέσα από το blog, προκειμένου να κάνουμε ίσως και μια δημιουργική συζήτηση.

Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ των «Times» (αναδημοσιευμένο στα «Νέα») για νέα παιδιά που φτιάχνουν και πουλούν εφαρμογές για τα κινητά τηλέφωνα, μου θύμισε μια παλιότερη ομιλία του 1998, για «Το Τέλος της Ανεργίας» Π.Μ.

Τα δυο άρθρα λοιπόν, φωτίζουν ορισμένα σημαντικά θέματα, ιδίως το δεύτερο, αλλά η δική μου άποψη βρίσκεται προς μια διαφορετική κατεύθυνση…

Το να προσδιορίσουμε αν θα υφίσταται ανεργία ή εργασία στο μέλλον δεν είναι απλή υπόθεση, γιατί υπεισέρχονται μερικοί ακόμα κρίσιμοι παράγοντες που δεν έχουν ληφθεί  υπόψη.

Πράγματι, με την ανθρώπινη εργασία στον γεωργικό τομέα να περιορίζεται στο 3% του ενεργού πληθυσμού, της βιομηχανίας στο 18% και όλη η υπόλοιπη ανθρώπινη εργασία να στριμώχνεται στις υπηρεσίες αλλά ταυτόχρονα να φυλλορροεί σε μια συνολική ανεργία που καλπάζει προς πάνω από 20% το επόμενο διάστημα, είναι βέβαιο ότι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις του τέλους της εργασίας όπως την ξέρουμε σήμερα (σημ. η «κατά δήλωση» ελληνική ανεργία είναι παραπλήσια με αυτή που «δηλώνουν» και στις ΗΠΑ).

Είναι όμως σημαντικό να επισημάνουμε ότι χωρίς αυτή την μαζική εργασία όπως την γνωρίζουμε, δεν μπορεί καν να υπάρξει η λειτουργία του καπιταλιστικού (καταναλωτικού) συστήματος. Ακριβώς επειδή αυτό το σύστημα είναι απόλυτα εξαρτημένο από την κατανάλωση και μάλιστα αενάως αυξανόμενη (δηλαδή υπερκατανάλωση), χωρίς την ανθρώπινη εργασία στους τομείς της γεωργίας, της βιομηχανίας και των υπηρεσιών και χωρίς την αντίστοιχη αγοραστική δύναμη από την πλευρά των εργαζομένων, το σύστημα θα καταρρεύσει οριστικά και με πάταγο, πηγαίνοντας να κάνει «παρέα» με τα άλλα δυο που προηγήθηκαν…

Αυτή η προοπτική ενισχύεται και από έναν ακόμα λόγο, οι πόροι του πλανήτη δεν επαρκούν για να συντηρήσουν μια τέτοια υπερμεγέθη παγκόσμια παραγωγή και μάλιστα αενάως αυξανόμενη. Το σχέδιο είναι μη βιώσιμο (unsustainable). Είναι σαν να οδηγούμε ένα αυτοκίνητο πέρα από το όριο των στροφών του κινητήρα («στα κόκκινα» που λέμε), πόσο μάλλον που η συγκεκριμένη οδήγηση παρατείνεται ήδη για μερικές δεκαετίες… Ήταν ένα «θαύμα» που ο κινητήρας κράτησε μέχρι εδώ αλλά φοβάμαι ότι δεν έχει πολλή ζωή ακόμα…

Για την παγκόσμια παραγωγή λοιπόν (και αντίστοιχα για το παγκόσμιο ΑΕΠ), μάλλον την αντίστροφη πορεία θα πρέπει να αναμένουμε από εδώ και εμπρός. Με τα δάση του πλανήτη αποψιλωμένα, τις θάλασσες, το έδαφος και το υπέδαφος μολυσμένα, τον αέρα, το νερό και τα τρόφιμα εξίσου μολυσμένα, τα αποθέματα πετρελαίου να στερεύουν, τα επίπεδα καταναλωτικών απορριμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων να αυξάνονται και την ανθρωπότητα να βαίνει προς την ανεργία, η παγκόσμια «ανάγκη» του υπερκαταναλωτισμού δεν είναι πλέον επίκαιρη, αλλά και να ήταν, δεν θα επαρκούσε ή ίδια η «φέρουσα παραγωγική ικανότητα» του πλανήτη, ενός πλανήτη που παρομοιάζεται πλέον με ασθενή προκαρκινικού σταδίου, ο οποίος ζει και ανασαίνει μέσα στην μόλυνση και τα σκουπίδια…

Αυτά είναι γεγονότα και σιγά σιγά για τους απλούς ανθρώπους , ή και γρήγορα γρήγορα για τις ανήσυχες online και offline κοινότητες των ενεργών πολιτών, τα γεγονότα αυτά γίνονται κοινός τόπος. Κάποια στιγμή μάλιστα στο προσεχές διάστημα των μεγάλων κοινωνικών αλλαγών, η ανθρωπότητα θα αντιληφθεί ότι κατ’ουσίαν μόνο το 10% της παγκόσμιας παραγωγής της είναι απαραίτητο για την επιβίωση της, πιθανώς και την ευημερία της!

Για παράδειγμα, τα αυτοκίνητα μπορούν να κατασκευάζονται για να λειτουργούν άψογα επι 50 χρόνια, τα κινητά τηλέφωνα και τα PCs (αναβαθμιζόμενα) επίσης, όλες οι συσκευές που χρησιμοποιούμε καθημερινά αν δεν ήταν «προγραμματισμένες» να χαλάνε μετά από 1-2 χρόνια (planned obsolescence), ώστε να αγοράζονται – καταναλώνονται οι επόμενες, θα μπορούσαν να μας υπηρετούν επι δεκαετίες. Τα κτίρια, οι εγκαταστάσεις, η χωροταξία αντίστοιχα και το σπουδαιότερο, η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, η οποία με τις σημερινές διαθέσιμες τεχνολογίες υπερκαλύπτει τις ανάγκες του πλανήτη, θα μπορούσαν όλα να μεταμορφώσουν την ζωή μας!.. Διαφαίνεται λοιπόν ότι ίσως αυτή η «τρίτη» κατεύθυνση αποτελεί μονόδρομο.

Πρέπει όμως να αναλογιστούμε και να απαντήσουμε σε ορισμένα ζητήματα, ατομικά αλλά και συλλογικά ως ανθρωπότητα:

• Άραγε πως θα μπορούσαν να ζήσουν, να επιβιώσουν και να ευημερίσουν οι άνθρωποι χωρίς το «χρήμα» και άρα χωρίς την καταναλωτική τους «δύναμη» λόγω απώλειας εργασίας;  
• Πως θα ήταν οι κοινωνίες με μια παγκόσμια παραγωγή μειωμένη έως και 90%; 
• Πως θα ήταν η ζωή με επαγγέλματα όπως του πωλητή, του διαφημιστή, του χρηματιστή, του δικηγόρου και χιλιάδες ακόμα, να αφανίζονται ως ανεπίκαιρα ή και άσχετα (irrellevant) στην σύγχρονη εποχή;  
• Πως θα ήταν η ανθρωπότητα φθάνοντας στο σημείο (γρηγορότερα από όσο νομίζουμε) να ξυπνήσει μια μέρα συνειδητοποιώντας ότι μόνο το 5% των ανθρώπων έχουν πραγματικό αντικείμενο εργασίας;
• Θα αισθανόμασταν απελπισία… ή απελευθέρωση;

Πως θα ήταν όλα αυτά σε ένα διαφορετικό μοντέλο ζωής, «αναγκαστικά» εκσυγχρονισμένο και προσαρμοσμένο στους διαθέσιμους πόρους του πλανήτη;…

• Θα μπορούσε η ανθρωπότητα, δηλαδή το 99% της κοινωνίας των πολιτών να επιβάλλει κάτι τέτοιο στη παγκόσμια ελίτ (τραπεζίτες, πολιτικές ηγεσίες, μεγαλοεπιχειρηματίες, στρατούς και δυνάμεις καταστολής), που αντιπροσωπεύουν το υπόλοιπο 1% του πληθυσμού;…
• Θα μπορούσε να καταργήσει τον ισχυρότερο θεσμό που υπάρχει σήμερα, αυτόν που έχει υποτάξει ή διαφθείρει, τους ανθρώπους σε όλα τα κοινωνικά στρώματα;…
• Θα μπορούσε το επόμενο παγκόσμιο κοινωνικό σύστημα (μετά την επικείμενη κατάρρευση του καπιταλισμού) να είναι ένα «αχρήματο» κοινωνικό σύστημα, με έμφαση στην ορθολογική αξιοποίηση των πόρων του πλανήτη και στην αξιοποίηση της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας, στην υπηρεσία της (αχρήματης) επίλυσης των προβλημάτων της ανθρωπότητας;…
• Θα μπορούσε η κοινωνία των πολιτών να αποφασίσει και να υπαγορεύσει στο 1% της παγκόσμιας ελίτ την θέληση της για την κατάργηση του χρήματος και την μεταστροφή μιας εκλογικευμένης παγκόσμιας αυτοματοποιημένης παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών, στην υπηρεσία της ανθρωπότητας;…
• Θα μπορούσε να το οραματιστεί, να το αποφασίσει και να απελευθερώσει για πάντα τον εαυτό της από τα δεσμά της «δουλειάς» (δουλείας);…
• Θα μπορούσε να απελευθερώσει ολόκληρο το συλλογικό δημιουργικό πνευματικό της δυναμικό (cognitive surplus), το μεγαλύτερο που υπήρξε ποτέ διαθέσιμο στον πλανήτη, προκειμένου το ανθρώπινο είδος να ανορθωθεί και να εξελιχθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο;…
• Θα μπορούσε να βγάλει από το συλλογικό μυαλό, τους πολέμους και την διαίρεση;…
• Θα μπορούσε να συλλάβει την ανωτερότητα μιας αέναης και απεριόριστης χρήσης των αγαθών που είναι διαθέσιμα σήμερα στον πλανήτη, εξίσου από όλους τους ανθρώπους και χωρίς χρηματικό κόστος, αντί της τρέχουσας προσωπικής ιδιοκτησίας λίγων ή ελάχιστων αγαθών που απαιτούν ιδρώτα και αίμα;…

Προσωπικά έχω απαντήσει με καθαρότητα, αλλά αυτή είναι μια προσωπική διαδικασία που μόνο αφότου ολοκληρωθεί για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμιες αλλαγές για το επόμενο και το καλύτερο, που όλοι ονειρευόμαστε…

Αν χρειάζεστε κάποιο «σκονάκι» αναζητήστε το στην πηγή (σε video ή και γραπτώς)!   Ίσως και εδώ και εδώ και εδώ…

Read Full Post »